Hoe blijf je rechtstaan in een periode die álles doet wankelen?

Er is heel wat op ons afgekomen de laatste tijd. Covid19 zette ons leven op zijn kop en niet alleen dat van ons, maar ook dat van de rest van de wereld. Hoe ga je om met iets wat niemand van ons ooit heeft meegemaakt? Hoe geef je goede raad aan je kinderen of aan mensen in je directe omgeving die het moeilijk hebben? En vooral, hoe kan je zelf blijven rechtstaan in een periode die alles doet wankelen?

Ongeloof, overspoeld door verbazing, het niet realistisch aanvoelen van wat zich voordeed, … zijn enkele van de woorden die me te binnen schieten als ik denk aan de eerste dagen en weken van de lock-down zoals we die in ons land kenden in maart 2020. Wat staat ons nu te wachten, oktober 2020…

Had iemand me eind 2019 gezegd dat we in 2020 boodschappen zouden doen met een mondmasker, handen verplichten ontsmet moesten worden bij het binnengaan van de dagbladhandelaar en dat we zelfs een tijdje onze huizen niet meer mochten verlaten, wanneer we dat wilden, …

Ik had het niet geloofd. Echt niet. Er zijn dagen dat ik nog steeds knipper met mijn ogen en overvallen wordt door het besef dat het nog steeds ‘corona is’, zoals onze kinderen thuis zeggen.

Deze uitzonderlijke situatie heeft een enorme impact op onze fysieke en mentale gezondheid. Ik denk aan velen onder ons die stress ervaren door het verlies van hun job of al maanden in onzekerheid zitten hierover en waarbij ook de dichte en zeer verre toekomst erg onzeker is.

Ons brein gaat in overdrive en is geprogrammeerd om naar oplossingen te zoeken. Waar we afstammen van een oerinstinct dat gemaakt is om te vechten mét of te vluchten vàn wilde dieren, gebruiken we die stressrespons nu nog steeds.

Weliswaar zijn het geen wilde dieren meer waar we tegen moeten vechten, maar zijn het vele andere stressoren die ervoor zorgen dat we in vecht- of vluchtmodus komen te staan.

Verlies van werk, het missen van geliefden, angst van ziekte of voor de dood, het verlies van een dierbare, … al deze mogelijke en feitelijke gebeurtenissen geven stress. Het liefst zouden we dit niet ervaren en daarom gaan we onbewust op zoek naar manieren om er niet mee geconfronteerd te moeten worden.

Ons hoofd slaat op hol en begint aan een lang proces van piekeren, herkauwen, fantaseren hoe het zou kunnen aflopen (heel goed of misschien ook wel dramatisch slecht). We gaan het hele gebeuren analyseren, minimaliseren of goedpraten of we negeren het volledig.

Het zijn verschillende tactieken die ons hoofd inzet om toch maar niet te moeten inzien dat het menens is en vooral dat er niets aan te veranderen valt. Of toch niet meteen… het is een vecht- of vluchtreflex die erop gericht is om te overleven, maar die in dit geval meer kwaad dan goed aanricht.

Helaas zorgt dit er ook voor dat je lichaam hierdoor voor veel langere tijd dan goed voor je is, onder stress kan komen te staan. Je stresshormoon dat normaal met pieken werkt, blijft structureel hoog waardoor er chronische stress ontstaat, met de nodige lichamelijke klachten als gevolg. Hieronder vind je 3 tips om stress te verminderen.

Geef me de moed om te veranderen wat ik kan veranderen.
Geef me de wijsheid om te accepteren wat ik niet kan veranderen.
Geef me het inzicht om het verschil tussen beide te zien”

– Reinhold

1. Onderzoek wat jij nodig hebt!

Om ons hoofd tot rust te laten komen, is het belangrijk dat we in deze situatie, ieder voor zich, gaan onderzoeken wat het is dat jij nodig hebt. Wat werkt er voor jou? Wat kan ervoor zorgen dat jij meer veerkracht in je denken kan ervaren en meer flexibiliteit in je doen kan inbrengen?

Heb je meer structuur nodig? Bouw die in. Kom je tot rust door een wandeling elke dag? Plan dat. Heb je nood aan een gesprek met een vriendin? Bel ze. Zorg dat je je eigen tijd neemt waar je die nodig het.

Het is een uitdaging om aan de buitenkant te laten zien wat er van binnen zit. Geef anderen de kans om voor jou te zorgen als je het moeilijk hebt. Geef ze de kans om te zien wat je nodig hebt.

Alles begint bij jou. Wat kan jij nu voor jezelf doen? Wat kan je volgende week voor jezelf doen? Doe het! Vraag ernaar. Zoek het op.

Als je weet dat jij een hoofd hebt dat snel afdwaalt en dat je snel verstrikt kan geraken in verhalen zoals ‘wat als…’ of ‘stel je voor…’ of ‘ze zullen wel…’ of ‘Wat zullen ze van mij denken…’ dan is het handig om dit telkens op te merken en om er actief mee aan de slag te gaan.

Merk het op wanneer je dit doet en noteer het bijvoorbeeld. Of zeg in stilte tegen jezelf, ‘Oké, ik ben me aan het verliezen in een verhaal.’ Stel jezelf de vraag regelmatig ‘Is dat écht zo, wat ik denk? Klopt dit?’.

Onderzoek waar het écht over gaat. Ben je bang? Ben je verdrietig? Voel je je eenzaam? Praat erover met iemand. Stel in vraag waar je mee bezig bent in je hoofd en maak het zichtbaar aan de buitenkant.

Het is bewezen dat mensen die met een positieve mindset in het leven staan, veel steviger in hun schoenen staan. Zie het als een tafel met 4 poten waar ze één poot van wegzagen. Iemand met een positieve mindset is als een tafel waarbij de 3 overige poten zich zeer snel kunnen herpositioneren om het verlies van die ene poot op te vangen.

Deze tafel wankelt misschien heel even, maar kan wél blijven staan en verliest niet snel het evenwicht. Een tafel zonder deze sterkte, is gefocust op de zoektocht naar de 4^de poot en blijft op die manier scheef hangen… helaas.

2. Ga aan de slag met dankbaarheid!

Wil jij positiever in het leven staan? Ga eens aan de slag met dankbaarheid. Sta elke morgen op en benoem voor jezelf drie dingen waar je dankbaar voor bent. Kijk eens om je heen, je gezin, de buurt, je werk of je vrienden. Waar kan jij vandaag dankbaar voor zijn? Voor het weer, die mooie bloem buiten, die fijne wandeling gisteren of de geur van koffie op een zondag ochtend…

Hou dit vol. Blijf dit doen. Pas het ’s avonds toe als je je kleine(re) kinderen in bed steekt, door bijvoorbeeld te vragen wat zij het leukste van de dag vonden. Daag ze ook uit om niet elke dag te zeggen ‘dat het vakantie is’ of ‘dat het weekend is’. Nee maak het concreet! Zo leren ook zij wat het is om met een dankbaar hart te kijken naar wat is of wat was.

3. Kijk naar wat er wel is!

Naast alles wat je moet missen of wat er niet is, kan jij ook kijken naar wat er wél is? Wat kan er wél? Wat kan er nu wat er anders niet kon? Zie jij de voordelen? Wat neem je mee na deze periode? Schrijf het voor jezelf op.

Maak er een dagboek van of deel het samen met je gezin of met je vrienden. Merk je dat de band met je kinderen veel sterker is dan voorheen door het vele samenzijn (ook al kon je ze vaak achter het behang plakken tijdens de vele zware dagen van pre-teaching en thuiswerk)?

Heb je besloten om dichter bij je familie te gaan wonen? Of heb je veel mooie nieuwe plekjes ontdekt in de buurt? Heb je leren genieten van het niets doen of van het thuis zijn of werd er nu eindelijk werk gemaakt van die werkjes thuis en het stimuleren van de kinderen om wat huishoudelijke taakjes op zich te nemen?

Wat weet je wél? Wat kan er wel? Zoek dat op? Doe er iets mee. Geef dat aandacht!

Kijk wat er hieruit is gekomen, wat ‘nieuw’ is. Waar gaat dit over? Wat zegt dit over jou en je (werk)leven tot nu toe?

En daarnaast… baal ook maar eens. Want dat is het ook. Balen…we weten niet wat er nog zal komen. We weten niet wat er nog zal veranderen of waar we ons aan mogen verwachten.

Wil jij steviger in je schoenen staan tijdens én na corona? Ga op zoek naar een antwoord op volgende vragen:

Wat kan jij nu voor jezelf doen?

Wat kan je elke week voor jezelf doen?

Wat wéét je wél

Wat kàn je wél?

Wat moet er zeker blijven na corona wat er voordien niet (genoeg was)?